Al heel lang liep ik rond met het idee om portretten van mijn kinderen te laten maken, als verjaardagscadeau voor hun vader. Naarmate de tijd verstreek werden mijn ideeën steeds duidelijker; het moest een verstild tijdsdocument worden, met de intimiteit van een 17e eeuws miniatuur portret. Hierin gaat de aandacht met name uit naar het gezicht; de achtergrond is diffuus.
Hoe dan ook, intussen had ik al een heel precies beeld van hoe het moest worden. Nu nog iemand die het zou kunnen fotograferen. Ik stuitte op Chantal, die deze vreselijke opdracht (want best lastig om het beeld uit iemand anders gedachten te moeten verbeelden) gelukkig aannam: ze vond het zelfs een leuke uitdaging!
Ze hield me goed op de hoogte; kwam met voorbeelden, liet zien wat de mogelijkheden waren mbt licht, positie, eventuele bewerking et cetera. Samen keken we naar wat het meest geschikt leek voor dit project. Door deze persoonlijke benadering en gedegen voorbereiding was het een eitje om de kinderen te laten ‘zitten’ voor de foto; in nauwelijks twee uur waren ze klaar.
Lieve Chantal, ik vond het bijzonder om te zien met hoeveel toewijding en persoonlijke aandacht je deze opdracht tot een fantastisch resultaat hebt gebracht! Het was een toevalstreffer dat ik je tegenkwam: ik weet niet of het met een andere fotograaf ook zo mooi gelukt was. Dankjewel!
